Η Τάξη του 2025

Θεοχάρη Θεοδώρα 

Καλούδης Πέτρος Παναγιώτης 

Κερανόπουλος Δημοσθένης Αθανάσιος 

Περίληψη

Συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε και να καθορίσουμε τη φύση του έργου μας. Πως θα είναι η μορφή του, οι συμβολισμοί του, το περιεχόμενο του και πως εκείνο θα παρουσιαστεί. Καταλήξαμε πως το έργο μας θα δείχνει μια τάξη σε τρίτο πρόσωπο και η καθηγήτρια θα είναι νέα στην ηλικία Έτσι φτιάξαμε ένα προσχέδιο του έργου. Στη συνέχεια, το έργο σχεδιάστηκε με αργούς ρυθμούς ώστε να μπορούμε να συζητάμε την πορεία του και να κάνουμε τις απαραίτητες τροποποιήσεις.

Η ομάδα μας διάλεξε ως μορφή τέχνης, το παρόν έργο σχεδιάστηκε σε χαρτί Α3 από το μέλος της ομάδας μας Αθανάσιο Δημοσθένη Κερανόπουλο. Σε αυτό το έργο αποτυπώνονται τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει μία νέα εκπαιδευτικός, η οποία στοχεύει να μεταφέρει γνώσεις και εμπειρίες στους μαθητές της προάγοντας τη συνεργασία. Βλέπουμε πώς στην αίθουσα κάποιοι μαθητές συμμετέχουν στο μάθημα, άλλοι κοιμούνται, άλλοι δεν είναι προσηλωμένοι, άλλοι είναι αντιδραστικοί και άλλοι είναι πλήρως αδιάφοροι. Η καθηγήτρια προκειμένου να κάνει πιο ευχάριστο και θετικά αποτελεσματικό το μάθημα της, ζητάει από τους μαθητές να διαμορφώσουν κυκλικά τις έδρες τους, έτσι ώστε η αμεσότητα, η ομαδοσυνεργατικότητα, και η βιωματικότητα να συμπεριέρχονται στη διδασκαλία της. Κάποιοι μαθητές ανταποκρίνονται άμεσα στις οδηγίες της, ενώ άλλοι καθυστερούν ή και ακόμα δεν την παρακολουθούν. Το έργο λοιπόν αποτυπώνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια καθηγήτρια, η οποία θέλει να προσεγγίσει τους μαθητές της με την διαφοροποιημένη διδασκαλία. Στο έργο παρουσιάζεται η πρώτη λυκείου και η καθηγήτρια διδάσκει το μάθημα της πολιτικής παιδείας.

Το έργο δείχνει μία τάξη σε τρίτο πρόσωπο, δίνοντάς μας έτσι τη θέση του θεατή, ο οποίος βλέπει συνολικά πώς λειτουργεί μια σχολική αίθουσα. Στον τοίχο έχουν ζωγραφιστεί αυτιά, το κεφάλι μιας γυναίκας το οποίο βγαίνει από μια τρύπα στο τοίχο, ένα μάτι, και μια πόρτα που ανοίγει. Πίσω της κρύβονται άνθρωποι και προσπαθούν να την ανοίξουν με σκοπό να μπουν μέσα. Αυτοί είναι οι γονείς των μαθητών, οι οποίοι έχουν μία λογική περιέργεια για το τι μαθαίνουν τα παιδιά τους. Άλλοι ανησυχούν, κάποιοι προβληματίζονται, ή και διαφωνούν για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η καθηγήτρια θέλοντας να παρέμβουν στην διδακτική διαδικασία. Στην απέναντι πλευρά, τα μάτια που εμφανίζονται στα παράθυρα ανήκουν σε καθηγητές οι οποίοι την βλέπουν ανταγωνιστικά. Απεικονίζονται θυμωμένοι καθώς είναι αντίθετοι με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, διότι φοβούνται ότι πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και δεν θέλουν να βγουν από την βολή τους. Πιο συγκεκριμένα, επειδή η καθηγήτρια κάνει το έξτρα βήμα, αγχώνονται πως σε σχέση με αυτή θα φανούν λίγοι. Αντί να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και εκείνοι για να αυξήσουν την παραγωγικότητα του μαθήματος τους, προτιμούν να ελαττώσουν προσπάθεια στην δουλειά τους. Από τους μαθητές κάποιοι αδιαφορούν για το μάθημα, άλλοι καυγαδίζουν μεταξύ τους, άλλοι καθυστερούν να ανταποκριθούν στις οδηγίες της διδάσκουσας ενώ μερικοί κοιμούνται.

Είναι γνωστό πως το βαθμοθηρικό σύστημα το οποίο επικρατεί στις μέρες μας, δεν έχει ως κύριο αποτέλεσμα τη μόρφωση των ανθρώπων. Αντί τα παιδιά να μαθαίνουν πώς να είναι παραγωγικά σε μία κοινότητα, κυνηγάνε έναν αριθμό. Αντιλαμβανόμενη τη σημασία της συνεργασίας, η καθηγήτρια προσπαθεί να κάνει την τάξη πιο συνεργατική, ωθώντας τα να ενώσουν τα θρανία τους σχηματίζοντας ένα κύκλο. Έτσι το μάθημα με την χρήση την ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας θα είναι πιο ενδιαφέρον και πιο βιωματικό.

Το γεγονός ότι καθηγήτρια έχει σύννεφο, στο οποίο αποτυπώνονται τα λόγια της, δίνει στη ζωγραφιά την μορφή κόμιξ. Τέλος, τα υλικά με τα οποία σχεδιάστηκε το έργο τέχνης είναι χαρτί με μολύβι, μελάνι, μεταλλική γραφίδα, και πινέλο. Τα συγκεκριμένα υλικά χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό να διατηρηθεί η ουδετερότητα της σύνθεσης, αποφεύγοντας την προσθήκη επιπλέον συμβολισμών μέσω χρωμάτων ή υφών.