Ταυτότητα προς πώληση

Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ:

Αντιγόνη Μπάμπαλη 7210101

Ευτυχία Παπαδογιωργάκη 2210171

 Σοφία Φωτοπούλου 1200240

Αθήνα, Μάιος 2025

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το έργο μας με τίτλο «Ταυτότητα προς πώληση» εξετάζει το πρόβλημα του υπερκαταναλωτισμού και εστιάζει στην επιρροή που έχει στο άτομο αυτό το φαινόμενο, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Μας απασχόλησε ιδιαίτερα η υπερπροβολή των προϊόντων και διαφόρων προτύπων ζωής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προωθούν τον καταναλωτισμό σε υπερβολικό βαθμό επηρεάζοντας έτσι την προσωπική μας ταυτότητα και την αυτοαντίληψη μας. Αποτέλεσμα αυτής της διαρκής έκθεσης σε “ιδανικά” πρότυπα ζωής που ενισχύουν τον υπερκαταναλωτισμό μας προβλημάτισε αρκετά και μας ώθησε να δημιουργήσουμε αυτό το έργο.

Η βασική δομή του έργου μας βασίζεται σε ένα τρισδιάστατο κεφάλι ανθρώπινης μορφής με ακανόνιστο σχήμα που αποτελείται αποκλειστικά από χαρτί και σύρμα. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι ταπεινά και φθαρτά καθώς συμβολίζουν την εύθραυστη και ευμετάβλητη μορφή του ανθρώπου και το πως η κοινωνία μας πλάθει μέσα από τα πρότυπα και τις κοινωνικές πιέσεις που δεχόμαστε. Το σύρμα λειτούργησε σαν σκελετός και παραπέμπει στην μορφή που επιβάλλει η κοινωνία ενώ η εφημερίδα που χρησιμοποιήθηκε συμβολίζει όλες τις πληροφορίες που λαμβάνουμε από το κόσμο γύρω μας και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Πάνω στο πρόσωπο αυτής της μορφής κολλήσαμε τα λογότυπα διάφορων brands τα οποία καλύπτουν όλα τα χαρακτηριστικά του. Με αυτό θέλαμε να αναδείξουμε την εμμονή με τις μάρκες και την εξωτερική εμφάνιση που καταλήγει να καλύπτει την αυθεντική ταυτότητα του ατόμου και να δημιουργεί μια “μάσκα” ώστε να υπάρξει κοινωνική αποδοχή σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα που υπάρχουν ακόμα και αν δεν εκφράζουν πραγματικά το ίδιο το άτομο.

Η απουσία στόματος δεν είναι τυχαία καθώς θέλαμε να εκφράσουμε τη σιωπή του ατόμου μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα και  την αδυναμία του να εκφραστεί, να φωνάξει τη δική του αλήθεια. Το άτομο δεν μιλά, δεν αντιδρά, αποδέχεται σιωπηλά τα πρότυπα που του επιβάλλονται, χάνοντας σταδιακά την ταυτότητά του.

Τέλος, και οι σκουρόχρωμοι τόνοι ήταν μια συνειδητή επιλογή διότι κάνουν έντονη αντίθεση με τα ζωηρά χρώματα των διαφημίσεων, αναδεικνύοντας την επιρροή που έχουν στον ψυχισμό του ατόμου. Προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε το αίσθημα καταπίεσης, εσωστρέφειας και αλλοτρίωσης που προκαλεί η υπερβολική επιρροή των διαφημίσεων στους καταναλωτές. Τα σκοτεινά χρώματα αντανακλούν τη θολή εικόνα που σχηματίζει το άτομο για τον εαυτό του μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο πρότυπα.