Πλαστικά Δεσμά: Η απειλή για τις θαλάσσιες χελώνες
Τίτλος: “Πλαστικά Δεσμά: Η απειλή για τις θαλάσσιες χελώνες”
Κατσάνου Γιούλα 2180086
Κολλιοπούλου Θεοδώρα 4190056
Κοντόκωστα Δανάη 1190102
Ιωάννου Μαρία 6190040
Μιχελή Κατερίνα 2180156
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το έργο τέχνης αφορά τη θαλάσσια ρύπανση και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον. Ο συγκεκριμένος τίτλος που αποδόθηκε στο έργο συνοψίζει με λίγα λόγια τη κεντρική ουσία του προβλήματος που θέλουμε να θίξουμε. Μέσω αυτού θέλουμε να προβληματίσουμε το κοινό και να το ευαισθητοποιήσουμε σχετικά με το μείζων πρόβλημα της ρύπανσης. Το θέμα του συγκεκριμένου έργου γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι εστιάζει στο “τελευταίο γεύμα” της θαλάσσιας χελώνας το οποίο φαίνεται να είναι η πλαστική σακούλα σε μορφή μέδουσας. Το πλαστικό αποτελεί το κύριο υλικό που μολύνει τις θάλασσες και τους ωκεανούς δημιουργώντας για τα ζώα δυσχερείς συνθήκες διαβίωσης. Ουσιαστικά, τα πλαστικά θέτουν τη ζωή των θαλάσσιων πλασμάτων σε κίνδυνο καθώς μπλέκονται σε αυτά και τις περισσότερες φορές οδηγούνται σε θάνατο. Η επιρροή για τη δημιουργία του συγκεκριμένου έργου προέκυψε με αφορμή το κεφάλαιο εννέα του μαθήματος της Πολιτικής Παιδείας που έχει ως κεντρικό θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Αυτό που μας κέντρισε το ενδιαφέρον για να ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο θέμα είναι ότι αποτελεί ένα βασικό πρόβλημα για τη χώρα μας και κατά συνέπεια άμεσα για τις δικιές μας ζωές. Τα πλαστικά στις ελληνικές θάλασσες και μόνο φαίνεται ότι φτάνουν τους 12.000 τόνους γεγονός που επηρεάζει τόσο το περιβάλλον όσο και την υγεία μας.
Το έργο τέχνης αποτελεί μια ζωγραφιά που απεικονίζει μια θαλάσσια χελώνα στο βυθό, κολλημένη σε ένα χαρτόνι με 3D στοιχεία κολλάζ από διαφορετικά υλικά όπως πλαστικό, αλουμινόχαρτο και χαρτί που παριστάνουν τα απορρίμματα. Ο λόγος που επιλέξαμε την 3D αναπαράσταση είναι διότι έτσι παρουσιάζεται μια ρεαλιστική αναπαράσταση των απορριμμάτων που εμφανίζονται στις θάλασσες και όχι μια μίμηση αυτών, γεγονός που θεωρούμε ότι θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ευαισθητοποίηση των θεατών. Το έργο ξεκίνησε με δημιουργία ενός πίνακα ιδεών με διαφορετικά στοιχεία της ρύπανσης και διαφορετικές ιδέες εμπνευσμένες από εικόνες του διαδικτύου. Στη συνέχεια, συλλέξαμε διαφορετικά απορρίμματα μεταξύ μας η κάθε μία από το χώρο της δημιουργώντας μια σύνθεση ενός μολυσμένου βυθού. Επιπλέον, δημιουργήσαμε μια ιστορία μέσα από τη χελώνα η οποία όπως φαίνεται οδηγείτε στην τροφή της που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια πλαστική σακούλα. Με αυτό τον τρόπο θίγουμε ένα συνηθισμένο πρόβλημα των θαλασσών που είναι η συχνή παρερμήνευση των πλαστικών ως μέδουσες.
Σε γενικά πλαίσια το συγκεκριμένο πρόβλημα πέρα από τη σημαντικότητα που έχει και πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεί και ένα ευαίσθητο κομμάτι για εμάς καθώς αποτελεί προσωπική εμπειρία. Πολλές από εμάς ζούμε σε παραθαλάσσιες περιοχές και ερχόμαστε αντιμέτωπες με την έκταση και τις συνέπειες του προβλήματος αυτού. Μέσω του έργου μας επιθυμούμε να δημιουργήσουμε στους θεατές το αίσθημα της προσωπικής ευθύνης και να κινητοποιήσουμε τους πολίτες στην ενεργή συμμετοχή σε δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.